Limoncello | deel 1

Na enig wikken en wegen en vooral aangemoedigd door mijn omgeving (dankjewel Leon!) die ook ‘aan de Limoncello’ gaat, dan toch maar besloten om eens Limoncello zelf te maken. De basis van het recept komt van Recepten uit Limburg / www.limoncello-maken.nl – maar uiteraard wordt er een eigen draai aan gegeven. Ik ben niet zo van de receptjes namaken, dat geloof ik wel, ik wil graag ‘mijn eigen ding doen’. Vandaar dus de keuze om het recept ietwat aan te passen.

Aangezien er 2 recepten tegelijkertijd worden gemaakt, kunnen we mooi vergelijken hoe de smaak zich ontwikkelt.

Nog een laatste opmerking die waarschijnlijk een aantal vragen beantwoord: als je Limoncello maakt, doe het dan goed. Een klein stukje theorie verklaart waarom het eindresultaat misschien wel drinkbaar is, maar weinig met Limoncello te maken heeft. Alcohol is de smaakdrager in Limoncello, dus hoe meer alcohol, hoe meer smaak. Het proces van de schillen in de alcohol zetten heeft als doel om de oliën die in de schil zitten over te brengen naar de alcohol, zodat de alcohol een citroensmaak krijgt. Later verdun je dat met siroop om het drinkbaar te maken. Als je bijvoorbeeld vodka gebruikt (40% alcohol) krijg je dus veel minder citroensmaak in de alcohol dan bij pure alcohol (96%). Bovendien is vodka een product dat uit graan is gemaakt en dit proef je ook in de Limoncello, terwijl dat er niet in hoort. Dus het kan wel, maar de smaak is niet vergelijkbaar!

Bereidingstijd: 20m

Maceren (het overbrengen van smaak & geur van de citroenschillen naar alcohol): 3 weken

Kooktijd siroop: 30m

Ingrediënten:

• 1L Alcohol (96%)
• 10 Citroenen (onbespoten) of ongeveer 1.5 kg als je grotere citroenen hebt dan gemiddeld.
• 600gr suiker
• 1.4L water
• 0.2L citroensap

Verdere benodigheden:

• Flessen om ongeveer 3L Limoncello in op te slaan
• 1 wekpot van minimaal 1.2L

Bereiding:

De Amalfi citroenen

Boen de citroenen schoon en schil de citroenen met een dunschiller; let op dat je zo min mogelijk wit van de schil meeneemt, want dat is bitter. Wat al helpt bijvoorbeeld is goede citroenen gebruiken: ik heb Amalfi citroenen gebruikt, die zo ontwikkelt zijn dat het witte minder bitter is en in principe de hele citroen gegeten kan worden – compleet anders dus dan de standaard citroenen uit de supermarkt. Doe de schillen in de wekpot en schud de alcohol erbij. Deksel erop en het eerste deel is klaar. Zet de wekpot 3 weken op een donkere plek; dit is met een moeilijk woord macereren. Als je af en toe even schudt wordt de smaak sneller opgelost; ik schud 1x per 24 uur alles even lekker door elkaar.

De schillen

De schillen met de alcohol samen in de wekpot

Deel 2 van de bereiding is siroop maken: los 600 gram suiker op in een pannetje met 1,4L kokend water. Als alle suiker is opgelost doe je het citroensap erbij laat je de siroop afgedekt afkoelen tot kamer temperatuur. Zeef nu de citroenschillen uit de alcohol oplossing. Giet nu de siroop en alcohol bij elkaar. Als je dit voorzichtig doet zie je dat het mengsel nu heel mooi troebel wordt. Dit wordt ook wel het ouzo effect genoemd en komt doordat de citroenolie die in de alcohol was opgelost in de lagere concentratie niet meer opgelost blijft en dus door het water ‘zweeft’. Dit laat gelijk goed zien waarom het alcoholpercentage van je oplossing zo belangrijk is! Giet je Limoncello in mooie flessen (uiteraard met jouw eigen etiketten), en zet op een koele plek. Limoncello is het lekkerst als hij ijskoud is, dus lekker in de vriezer ermee.

Salute!