Geprikkeld door het antwoord op de vraag: ‘wat vind je lekker?’ – ‘witlof uit de oven’ kwam bij mij de gedachte op dat er meer varianten dan ‘de klassieke witlof uit de oven’ moeten bestaan, of bedacht moeten worden. Zo kwam ik dus bij de frittata uit: een kruising tussen omelet, pizza en pannenkoek. De gedachte vroeger achter de frittata was: kijk wat je nog in de koelkast aan restjes hebt, snij het fijn, doe het bij elkaar en kluts wat eieren eronder of doe er deeg omheen en is eigenlijk gewoon uit armoede geboren.
Nu dan de witloffrittata met wortel: ik vond een recept met alleen witlof, maar samen met het ei levert dat een geel/wit geheel op, dus ik besloot om er een wortel door te raspen: qua smaak prima te combineren en ‘het oog wil ook wat’.
Nog een algemene opmerking over witlof. Je ziet op internet (en ook in kookboeken) heel vaak bij het begin van een witlofrecept: ‘verwijder de bittere kern’. Ik doe dat nooit meer. Uiteraard is de kern bitterder dan de blaadjes, maar dat is omdat het witlof is. Door de jaren heen is de smaak van witlof milder geworden (er bestaat zelfs witlof die op water wordt gekweekt en niet op grond) en daar is de smaak dan ook naar: wel knapperig, maar ook waterig. Mijn tip is om alleen het kopje eraf te snijden en de rest van de groente gewoon te verwerken. Hoe kleiner het witlof, hoe minder bitter de kern is overigens!
Bereidingstijd: 15m
Oventijd: 25m op 200 graden
Ingrediënten:
- 500g witlof
- 1 winterpeen
- 1 el olijfolie
- 1 rode peper, fijngesneden
- 4 eieren
- 50 ml melk
- handje verse peterselie
- 150g geraspte kaas
- zout en peper naar smaak
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 200 en snij de witlof in fijne reepjes. Schil en rasp de wortel.
Klop de eieren los met de melk en breng op smaak met zout en peper. Snijd de peterselie fijn en roer deze met 3/4 van de kaas en de witlof door het eiermengsel. Schenk het geheel in een ingevette ovenschaal en strooi de rest van de kaas er overheen.
Zet de schaal in de oven en laat het 25 minuten gaar en bruin worden in de oven.
Smakelijk!
jacqueline pluijmaekers
kan je niet meer bijhouden maar dit lijkt me verrukkelijk